پوستر سریال خیلی تماشاییه . قهرمان داستان به سبک کابوی های دم غروب دارد می رود به سمت مدرنیسم ! مدرنیسمی که رنگش رنگ مرگ و خاکستر است . رنگ دود . صدایش صدای بوق واگن متروست که از دور می اید و خبر می دهد که اهای وسایل و خودتان را سفت بچسبید که همین الان صدها انسان حمله ور می شوند تا زیر دست پا له و لورده تان کنند . بوی تعفن می دهد مثل بوی گند اتفاق چند روز پیش میدان کاج است که بنشینی ویک دل سیر تلف شدن یک آدم دیگر را ببینی . لذت دارد . نمی شود کتمان کرد. تا یادم نرفته چاقو کشی چند روز پیش ورزشگاه را هم بگویم جایی که مردم برای سرگرمی می روند و چه سرگرمی بهتر از تکه پاره کردن هم ؟
ما همه زامبی های اخر الزمانیم ؟! یا هنوز یک ذره انسانیت توی وجودمان مانده تا هفت تیر به دست بگیریم و توی خیابان برویم و مغز زامبی های دیگر را کف پیاده رو پخش و پلا کنیم ؟ چوب دو سر طلاست :دی
به نظر من حالا که ما اینهمه از وحشی گری لذت می بریم بهتر است یک سریال حسابی هم در همین مورد ببینیم
یک سریال جدید از یک مرد کچل قدیمی
فرانک دارابونت برای خیلی ها یادآور رستگاری ست ! یادآور اینکه امید چیز خوبیست و شاید خطرناک ترین چیزها
The Walking Dead

تا حالا دو اپیزودش پخش شده که من هم هر دو را دیدم و خب خیلی لذت بردم . ترکیب سکانسهای افراطی احساس برانگیز دارابونت با خشونت و وحشت چیز خوب و سرگرم کننده ای از آب درآمده